ปึงปัง

1) adv. boisterously

def.:

เสียงดังเอ็ดตะโร

related: noisily, loudly, obstreperously, tumultuously syn.: อึกทึก, ดัง, เอะอะ, อื้ออึง, ครึกโครม, โหวกเหวก ant.: เงียบ sample:

เขาทำเสียงประตูปึงปังสักพักแล้วก็หายเงียบไปเลย

2) v. become angry

def.:

แสดงความโกรธด้วยการเอ็ดอึง

related: be wrathful, rage, become violent syn.: โกรธ, ฉุนเฉียว, โมโห sample:

เขาปึงปังกับฉันทั้งที่ฉันยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย